List CKR PPS-Frakcji Rewolucyjnej do socjalistów rosyjskich w związku z opublikowaniem orędzia Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich „Do narodu polskiego”
Komunikat
Polska Partia Socjalistyczna wystosowała do tow. rosyjskich następujące pismo:
Do Socjalistów Rosyjskich
Towarzysze!
Dokonaliście wielkiego dzieła. Osiągnęliście cel, dla którego walczyły i ginęły liczne pokolenia rewolucjonistów rosyjskich. Obaliliście carat — tę najgroźniejszą twierdzę reakcji, ten carat, z którym zmagały się również polskie powstania narodowe, zmagał się polski ruch socjalistyczny.
Podczas tej wojny straszliwej dodaliście Rewolucją swoją otuchy całej demokracji europejskiej, która jest teraz pewną, że prawdziwymi zwycięzcami w tej wojnie będą nie rządy imperialistyczne, lecz ludy, wszystkie ludy pobratane w wolności.
Winszujemy Wam zwycięstwa i życzymy Wam gorąco, byście utrwalili w Rosji republikę demokratyczną — ku pożytkowi całej ludzkości.
Pragniemy zarazem gorąco, aby Wasza Wielka Rewolucja była bezpośrednim wstępem do zawarcia pokoju. Towarzysze! O co ma teraz walczyć naród rosyjski? Czy o zdobycie z powrotem ziem polskich i litewskich? Czy w imię obłudnych haseł Mikołaja Mikołajewicza?
Towarzysze! Jesteśmy pewni, że Republika rosyjska utrwali się tylko w tym wypadku, gdy zerwie z zaborczością caratu, gdy wyrzeknie się ziem polskich i litewskich.
Walczyliśmy z caratem o Niepodległość naszej Ojczyzny. Los wojny wyrwał nas z władzy caratu, zanim wyście u siebie z caratem skończyli. Czyż chcielibyście teraz siłą wiązać nas ze swoim państwem, kompromitować sprawę swojej wolności, a naszemu krajowi nieść nowe więzy?
My nie chcemy przyłączenia do jakiegokolwiek innego państwa, chcemy całkowicie niepodległego Państwa Polskiego.
Nie wierzymy Waszej liberalnej burżuazji. Nie ufamy żadnym obietnicom — czy to rządu rosyjskiego, czy niemieckiego lub austriackiego. W położeniu, które wytworzyło się skutkiem wypadków wojennych, od początku tej wojny dążyliśmy niezłomnie do utworzenia niepodległego, demokratycznego państwa polskiego. Z tej drogi nic nas nie zwiedzie. Pragniemy, aby to państwo było republiką. Pragniemy, aby było czynnikiem pokoju. Dążymy do tego i walczymy o to, aby już dziś nabrało kształtów realnych. Naród polski domaga się energicznie od Niemiec i Austro-Węgier, aby zaprzestały swojej polityki, sprzecznej z aktem 5 listopada, polityki nielitościwych okupantów, lecz czynem słowa swoje poparły. Ale nie chcemy, aby Wasze wojska kraj nasz z powrotem zdobywały. Nie chcemy uzależniać swoich losów od państwa rosyjskiego, jak i od innych państw. Walczymy — powtarzamy to — o pełną niepodległość.
Towarzysze! Możecie oddać nam olbrzymią usługę, zmuszając swój rząd do szczerego uznania naszej niepodległości i wyrzeczenia się chęci wojowania o przyłączenie nas.
Pragniemy, aby nasza niepodległość stała pod osłoną całej demokracji europejskiej.
Rewolucja Wasza budzi w nas otuchę, że Rosja republikańska nie tylko zerwie całkowicie z polityką caratu w stosunku do nas, ale i poprze całą swoją siłą moralną — istotną i bezwarunkową naszą niepodległość.
Ściskamy dłonie wasze
Centralny Komitet Robotniczy Polskiej Partii Socjalistycznej
Dnia 5 kwietnia 1917 roku
Oryginał, druk. CA KC PZPR, 15/111/2 k. 15
Archiwum Ruchu Robotniczego, t. V, Warszawa 1977, s. 284-285
PDF